Rozdział 12

MIKA - Grace Kelly

- I jak było?!- Ryknęła Rose na wstępnie. Po chwili zatrzymała się widząc rozczochrane i mokre włosy dziewczyny i przekrzywiona czapkę. Spojrzała na nią podejrzliwie.

- Co wy robiliście?- Zapytała mrużąc oczy. Aria ściągnęła płaszcz i czapkę.

- Wrzucił mnie do zaspy.- Odparła blondynka otrzepując włosy.

- Jak słodko!- Pisnęła Lily. Aria zaśmiała się.

- I co dalej?- Zapytała Aria.

- Sobota o 14.00.- Powiedział z uśmiechem aria. Rose, Lily, Amanda i Roxy pisnęły podekscytowane.

- Jejku, jejku, jej!- Krzyknęła Rose przytulając blondynkę.

- Jaracie się bardziej ode mnie.- Powiedziała ze śmiechem dziewczyna.

- Oj tam, oj tam. Widziałam was w ‘Trzech Miotłach”. Pisnęła Lily

- O! A ja cię nie.- Zaśmiała się Aria.

- Ta. Bo byłaś zajęta swoim gorącym Włochem- powiedziała podekscytowana Lily. Aria zaniosła się śmiechem.

- Przestań Lily. Nie widziałaś jej, bo razem ze mną siedziała w koncie.- Powiedziała Roxy.

- Jesteście nienormalne.- Powiedziała Aria i przytulała całą czwórkę.- Ale za to was kocham!- Krzyknęła. Dziewczyny zaśmiały się.

*^* 

Cóż nastał już grudzień i nieubłaganie zbliżały się także święta Bożego Narodzenia. Aria wraz z Carolsem coraz bardziej zbliżali się do siebie, co było także nieuniknione po takich charakterkach.

- Ale ja naprawdę nie chce!- Jęknęła blondynka. Brunet nie przejął się i ciągnął ja dalej po schodach. Mijali dużo zdziwionych ludzi.

- Carlom błagam!- Krzyknęła dziewczyna łapiąc się za poręcz.

- No chodź wredoto! Chcę ci tylko coś pokazać! -Warknął. Aria spojrzała na niego z dołu z uśmiechem.

- Nie-e . Tym razem ci się nie uda.- Powiedział. Aria zmarszczyła barwi.

- Bo siłą.- Ostrzegł chłopak. Aria spuściła głowę i ruszyła za nim. Mimo tego Carlom nie puścił jej dłoni.

- Co to?- Zapytała stając przed ścianą na siódmym piętrze.

- To? Ściana.- Aria spojrzała na niego głupio.- Ale my zmierzamy do Pokoju Życzeń.- Odparł z uśmiechem Krukon.

- Pokój Życzeń?- Zdziwiła się.

- A no. Chodź.- Powiedział. Przeszli trzy razy wzdłuż ściany, po czym ukazały się im drzwi. Carlom otworzył drzwi przed Arią. Dziewczyna weszła do środka i uśmiechnęła się. Pokuj był pomalowany na zimny niebieski, miał na samym środku puchaty czarny dywan a na nim stał mahoniowy stuł i duży fotel. Dokoła poukładane były szalki z przeszklonymi pułkami. Na półkach szafkach i komodach stało pełno różnorodnych misiów.

- Jej!- Pisnęła dziewczyna na widok ogromnego miśka koło Fotela. Zumiała się w jego stronę i mocno przytuliła.

- Mogłabym na nim spać!- Krzyknęła uśmiechnięta. Carlom stał uśmiechnięty od ucha do ucha. To był trochę dziwny uśmiech…

- Tu jest super.- Westchnęła dziewczyna i uśmiechnęła się do niego.

- No pewnie.- Chłopak pogrzebał w kieszeni i wyciągnął małe pudełeczko. Podał je dziewczynie.

- Wesołych Świąt.- Powiedział kładąc je na jej dłoni. Aria spojrzała na niego zdziwiona i otworzyła wieczko. Spojrzała na bransoletkę ze święcącymi oczami. Bransoletka była zrobiona ze srebra i był to piękny smok wijący się dookoła nadgarstka z onyksami zamiast oczu i na grzbiecie.

- Jej…- szepnęła dziewczyna. Carlos wziął jej prawa rękę i założył jej bransoletkę. Aria spojrzała na niego uśmiechnięta a następnie przeniosła wzrok na bransoletkę i spochmurniała.

- Co się stało?- Zapytał, Carlos. Aria spojrzała na niego.

- No a ja nic dla ciebie nie mam.- Westchnęła. Chłopak uśmiechnęła się ścisnął jej rękę.

- Nie musisz mi nic dawać.- Zastrzegł wesoło. Dziewczyna wyjrzała przez okno żeby po chwili się uśmiechnąć.

- Jednak mam coś dla ciebie.- Powiedziała. Carlos zmarszczył brwi. Aria stanęła na palcach i pocałowała go delikatnie w usta.

- Wesołych Świąt.- Powiedziała, po czym przytuliła go i wyszła. Carlos został w pokoju życzeń z wielkim uśmiechem na ustach. Jednak w jego oczach błysnęła podejrzana iskierka … zwycięstwa.

- Aria?- Zapytała Rose. Aria spojrzała na nią nieprzytomna.

- Co?- Zapytała.

- Skąd masz te bransoletkę?!- Zakrzyknęła zaciekawiona, Rose.

- Ee? A! Dostałam.- Powiedziała wesoło.

- Od kogo?- Zapytała Amanda.

- Głupia jesteś. Na stówę od Carlosa.- Powiedział Rose. Aria uśmiechnęła się, po czym pomachała do chłopaka. Carlos uśmiechnął się do niej uroczo.

- Jest taki słodki.- Westchnęła Rose. Ara spojrzała na nią.

- Ee…?- Rose zaczął coś tam bełkotać. Aria zaśmiała się.

- No masz racje.- Przyznała blondynka.

- Naprawdę ładniutka ta bransoletka. Czemu smok?- Zaciekawiła się Roxy.

- Bo uwielbiam smoki.- Odparła Aria.

- Jak on cię zna.- Westchnęła Lily. Aria zaśmiała się i zarzuciła na ręce płaszcz.

- Zaraz wracamy do domu. Wyśle wam listy.- Powiedziała Aria.

- Będziemy tęsknić!- Pisnęły we cztery.

- No ja tez!- Krzyknęła aria przytulając je po kolei. Do dziewczyn podszedł Aleks z kufrem arii i swoim.

- No dalej młoda. Idziemy zaraz.- Powiedział. Aria tylko kiwnęła głowa.

- Szkoda, że nie jedziesz z nami pociągiem.- Westchnęła Roxy.

- Nom. Ale gadałam z bratem i na koniec roku jadę z wami.- Powiedziała zadowolona aria.

- To super!- Krzyknęła Rose i jeszcze raz przytuliła blondynkę.

- Trzymaj się rudzielcu i zabieraj regularnie okulary Alusiowi i kup mu soczewki na święta. A nie to ja mu kupiłam- zaśmiała się blondynka.

- Ale ty jesteś wredna.- Powiedziała Rose.

- Nom. Jak dostanie ten mój prezent to wyrzuć jego okulary.- Powiedziała wesoło aria.

- Nie ma sprawy. Jak coś to podstawie Hugona.- Zaśmiała się ruda.

- Aria!- Ryknął jej brat,.

- No idę przecież!- Ryknęła aria.- Do zobaczenia i wesołych świat!- Krzyknęła jeszcze i rzuciła się w stronę brata mijając po drodze Ala. Potter spojrzała na nią aż do momentu, w którym teleportowała się razem z bratem. Przeniósł wzrok na Krukona, który także patrzył w to miejsce z śmiechem. Kiedy Aria zniknęła Depende przeniósł pełne triumfu spojrzenie na Rose. Al. zmarszczył brwi i wymacał w kieszeni papierosy. Kiedy już większość uczniów była w swoich przedziałach a pociąg pędził Albus wyszedł z przedziału i stanął przy oknie zapalając papierosa.

- Raymond, co ty wyprawiasz.- Szepnął wyrzucając papierosa na widok krukano. Wszedł z powrotem do przedziału.

*^* 

- No i w domku!- Zakrzyknął Alex wchodząc do domu. Aria uśmiechnęła się i wypuściła sowę z klatki.

- Tak w domu.- Szepnęła dziewczyna. Dotknęła swojego prawego nadgarstka, który zdobiła bransoletka. Uśmiechnął się do siebie i weszła do kuchni za bratem.

- Zapraszamy Karolinę?- Zapytała Aria. Alex skrzywił się, ale poklecił głową.

- To tak we dwójkę?- Zdziwiła się aria.

- Skąd! Dostałem zaproszenie.- Powiedział Alex.

- Od kogo?- Zaciekawiła się Aria.

- Koleżanki ze starej pracy.- Powiedział Alex.

- O Fajnie! Jest żonata?- Zaciekawiła się Aria.

- Tak.- Odparł Alex. Aria zaklęła pod nosem.

- Szkoda. Ma dzieci?- Dopytywała się.

- Tak.- Powiedział znowu Alex.

- Ile?- Zapytał zdziwiona Aria.

- Trojkę. Dwóch synów i córkę.- Powiedział Alex i spojrzał na Arie.

- Ej dziwnie się zachowujesz. Wszystko w porządku?- Zapytała Aria. Podnosząc rękę do czoła brata.

- Tak…tak…a…co to?- Zapytał łapiąc ją za rękę i wskazując na bransoletkę. Aria uśmiechnęła się.

- Prezent.- Powiedziała i wyszarpnęła rękę z uścisku brata ruszając w stronę schodów.

- Od kogo!?- Krzyknął Alex ruszając za siostra.

- Carlosa!- Ryknęła aria i zatrzasnęła drzwi od pokoju.

- Ten Krukon? Gadaj mi tu natychmiast!- Krzyczał Aleks. Aria barykadowała się w pokoju jeszcze długie godziny.